دانستنی ها

مسجدشاه که به نام‌های مسجد جامع، مسجد سلطانی و مسجد امام نیز شهرت دارد، یکی از مساجد میدان  نقش جهان در اصفهان است که در طی دوران صفوی ساخته شد و از بناهای مهم معماری اسلامی ایران به‌شمارمی‌رود. این بنا شاهکاری جاویدان از معماری و کاشی‌کاری  در قرن یازدهم هجری است. مسجدِشاه در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شماره­ی ثبت ۱۰۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. 

معماری مساجد جامع به عنوان اصلی‌ ترین عنصر ممیزه ی شهر، جایگاه ویژه ای در معماری و شهرسازی اسلامی دارند. نقش مساجد جامع در شکل دهی کالبدی عناصر شهری دیگر همانند بازارها، معابر و ... از یک سو و عنایت ویژه‌ ی حکام اسلامی به ساخت مسجد جامع شهر در هر دوره، از سوی دیگر، سبب شده تا همواره مسجد جامع به عنوان یک نشانه ی شهری قابل توجه در کل اصفهان مطرح باشد. مسجد جامع عباسی نیز به علت جامع بودن آن در دوره صفوی حائز اهمیت می باشد. میان محور سردر که رو به میدان نقش جهان ساخته شده و محور مسجد که رو به قبله است،زاویه ای پدید آمده که معمار آن را به بهترین گونه پاسخ داده است.میدان نقش جهان رون اصفهانی دارد،یعنی حدودا رو به جنوب است اما مسجد رو به جنوب غربی است.معمار ایوان جنوبی مسجد پشت هشتی را به گونه ای چرخانده که از هشتی میتوان میانسرای مسجد را دید ولی نمی‌توان مستقیم به آن وارد شد،بلکه باید از یکی از دو دالان گرداگرد ایوان به میانسرا رسید. در پشت دالان طویل تر،آبریزگاه‌ها و وضوخانه جای دارد.

از نكات جالب این مسجد انعكاس صوت در مركز گنبد بزرگ جنوبی آن می باشد. ارتفاع گنبد عظیم از سطح زمین ۵۲ متر و ارتفاع مناره‌های داخل آن ۴۸ متر و ارتفاع مناره‌های سردرآن در میدان نقش جهان ۴۲ متر است.

قطعات بزرگ سنگ‌های مرمری یكپارچه و سنگاب‌های نفیس، مخصوصا سنگاب نفیس شبستان غربی گنبد بزرگ كه مورخ به سال ۱۰۹۵ هجری است.
عالی ترین کاشیکاری مسجد در سردر ورودی آن قرار گرفته و سراسر آن با رنگ بندیهای کامل آکنده از کاشی هفت رنگ و معرق قرار گرفته. قوس اصلی ورودی با سه ردیف مارپیچ تزیینی آبی روشن قاب بندی شده و از داخل گلدان هایی مرمرین حجاری شده قوس در بر گرفته اند. "قاب های نیم گنبد با ستارگان و پیچک های تاک فراز آمده از گلدان ها تزیین شده است. قاب های باشکوه همچون سجاده هایی که مدخل را در برگرفته باشند، با سنگ مرمر تزیین یافته اند. بقیه ی مسجد با کاشی های نامرغوب‌تر هفت رنگ آذین یافته. در بخش بالا خانه‌ی روی سردر مسجد یک قاب کاشی معرق با نقش حیوانی - دو طاووس سبز رو به روی هم - وجود دارد، که در سنت های ایرانی نماد "ابدیت" است (مانند ققنوس). در قاب کاشی های دیگر، گنجشک ها و شاخه های گل و بته در کنار هم قرار دارند؛ این نقوش یادآور بهشت و باغ های باطراوت و جاودانه ی آن است. عبارات "الله"، "محمد" و "علی" با استفاده از خطوط کوفی بنایی سردر را تزیین نموده.